انیمیشنهای سه بعدی بیشتر ریشه در انیمیشنهای استاپ موشن دارند تا انیمیشنهای دو بعدی سنتی. تکنیک فیلم استاپ موشن در فیلم Jason and the Argonauts ساخته شده توسط Harryhausen در سال ۱۹۶۳ مورد استفاده قرار گرفت.
اگرچه در واقع از همان روزهای اولیه فیلم، (در اواخر قرن نوزدهم) تکنیک استاپ موشن وجود داشت؛ اما Harryhausen بود که واقعاً این تکنیک را زنده کرد.
همچنین فیلم اصلی کینگ کنگ که در سال ۱۹۳۳ تولید شد، از تکنیک های استاپ موشن نیز به طور گسترده استفاده کرد. با مقایسه انیمیشن های سه بعدی و استاپ موشن، میتوان دید که شباهت های زیادی با هم دارند.
برای استاپ موشن، شامل گرفتن یک مدل و فیلمبرداری یک فریم در یک زمان است. تغییرات جزئی در مدل ایجاد میشود. سپس مجدد فیلمبرداری میکنند. این کار در واقع برای شبیه سازی حرکت است.با ایجاد فریمهای پشت سرهم و پخش آن با سرعت بین ۱۲ تا ۷۰ فریم در ثانیه، مدل به نظر میرسد که در حال حرکت است. این یک فرآیند بسیار پر دردسر است و به هیچ وجه پیاده روی در پارک نیست!
برای دیدن حرفه ای ترین نمونه انیمیشن تبلیغاتی 3 بعدی به پارت انیمیشن مراجعه کنید
انیمیشن سه بعدی از روشی مشابه با استاپ موشن استفاده میکند، اما به وسیله رایانه ایجاد میشود. همه چیز در رایانه کنترل میشود. پس از اعمال دستورالعملها، خروجی توسط رایانه به صورت خودکار انجام میشود.انیمیشن سه بعدی در مقایسه با انیمیشن های استاپ موشن قطعا از نظر فیزیکی کمتر خسته کننده است، اما اصول اولیه از نظر ماهیت مشابه هستند. حتی جنبه های نورپردازی، بافت و دوربین هر دو روش انیمیشن دارای اصول یکسانی هستند، با این استثنا که یکی در واقعیت اتفاق میافتد و دیگری در رایانه.
من فکر میکنم که برای یک هنرمند استاپ موشن، انتقال حرفه به انیمیشن های سه بعدی و بالعکس، بسیار آسان تر و سریع تر است. این برخلاف یک هنرمند با حرفه طراحی انیمیشن دو بعدی است.فرآیند ساخت انیمیشن سه بعدی
فرقی نمیکند به دنبال ظاهری سبک یا بیش از حد واقعگرا باشید. ابزارهای غنی از ویژگیها میتوانند به شما کمک کنند تا انیمیشن سه بعدی خود را زنده کنید. بهترین جزئیات را به شخصیتها و صحنهها اضافه کنید. جزئیاتی مانند مو، خز، پوست و محیط های پیچیده تر. همچنین میتوانید کارهایی با کیفیت بالا ارائه دهید.شیوه ساختن این نوع انیمیشن به سه بخش اساسی مدل سازی، موقعیت اشیاء و متحرک سازی، و خروجی گرفتن تقسیم میشود.
مدل سازی به معنی ساخت اشیاء در صحنه بخصوص میباشد. موقعیت اشیاء و متحرک سازی به فرآیند قرار دادن و متحرک سازی اشیاء در صحنه گفته میشود. در خروجی گرفتن ویژگی هایی مانند میزان و زاویه نور نسبت به اشیاء مشخص میشود و نتیجه نهایی را مشاهده میکنیم.
انیمیشن سه بعدی انیمیشنهایی هستند که به طور کامل در یک نرمافزار کامپیوتری تولید شده میشوند. این انیمیشن ها شامل تمام محورهای x، y و z هستند. همچنین به آن “CGI”، مخفف “Computer-Generated Imagery ” به معنای “تصاویر تولید شده توسط کامپیوتر” نیز گفته میشود. در ساخت این نوع انیمیشن، انیماتور نیاز به ایجاد مدل برای تمام اشیاء و شخصیت ها دارد. پس از ایجاد آنها، مدل ها را می توان مانند عروسک در هر نقطه از محیط قرار داد و جابه جا کرد.
در این نرمافزارها انیماتور میتواند دوربین را در هر نقطه از جهان قرار دهد و همچنین بافتها و نورهایی ایجاد کند. این کار به مدلها کمک کند تا احساس زندگی بیشتری داشته باشند. CGI می تواند آثار هنری واقع گرایانه تر و پایه ای را ارائه دهد اما خلاقیت را محدود میکند. همچنین اشتباهات در سه بعدی بیشتر از دو بعدی قابل توجه است.