خرید خاویار اصل برای رستوران ها هتل ها در تهران
هر ساله، بخش عمده‌ای از خاویار ماهیان خاویاری ایران، به سایر کشورها صادر می‌شود. در سال‌های اخیر، صادرات خاویار ایران توانسته است که به یکی از مهم‌ترین منابع کسب درآمد کشور تبدیل شود.
هر چند خاویار وحشی (دریایی)، معمولاً کیفیت بهتر و طعم لذیذتری دارد، با توجه به خطر انقراض این گونه از ماهی‌ها در جهان، فرهنگ مصرف و کشش بازار به سمت تولید خاویار پرورشی رفته است.
در ایران نیز با توجه به توافق نهایی بین کشورهای حاشیهٔ دریای خزر، ممنوعیت صید انواع ماهیان خاویاری در دستور کار قرار گرفته است. به گفتهٔ سازمان شیلات، ایران رتبهٔ چهارم را در تولید ماهیان خاویاری در جهان دارد که می‌تواند با کار بیشتر و برنامه‌ریزی بهتر، به رتبه‌های بالاتر نیز دست پیدا کند.
برای شناخت انواع خاویار صادراتی و آشنایی با مراحل صادرات، با ما در ادامۀ این مطلب همراه باشید.
صادرات خاویار ایران چه شرایطی دارد؟
با توجه به میزان چشمگیر تولید خاویار توسط شرکت‌های مختلف در ایران، صادرات آن به اقصی نقاط دنیا نیز در حجم قابل توجهی انجام می‌شود. اما صادرات هر محصولی از جمله خاویار، در ایران و سایر مناطق جهان، دارای قوانین خاصی بوده که دانستن آن برای شرکت‌های صادرکننده ضروری است.
یکی از قوانین مهم صادر کردن خاویار به کشورهای عضو اتحادیۀ اروپا، این است که طبق کنوانسیون سوئیس برای حفظ گونه‌های در خطر انقراض، فقط امکان خرید خاویار پرورشی در بازارهای جهانی وجود دارد.
برای گذراندن این مراحل، شرکت‌ها باید مجوزهایی مانند مجوز دامپزشکی، مجوز سایتس (CITES)، مجوز حمل و گواهی مبدأ از اتاق بازرگانی را دریافت کنند. داشتن این مجوزها، برای صادرات به بیشتر کشورها کافی است.
اما ژاپن و کانادا، حساسیت بیشتری به واردات خاویار دارند و باید اثبات شود که تولیدکنندهٔ این مادۀ مغذی، تنها از نمک خالص خوراکی (NaCl) به عنوان نگهدارنده استفاده کرده است. البته بیشتر کشورهای اروپایی، در این خصوص حساسیتی ندارند و تولیدکننده می‌تواند از نمک‌های ناخالص اسید بوریک نیز برای ماندگاری بیشتر خاویار استفاده کند.
