رنگ سفید نماد کمال، خلوص، بی گناهی، پاکیزگی، برابری، سادگی، خودکفایی و شروع جدید است.
با کمی تعمل در نکات بالا میتوان دریافت که فلسفه استقاده از روپوش سفید ، در ابتدا آرامش دادن به بیمار است ، زیرا رنگ سفید نماد پاکی و پاکیزگی است و باعث اعتماد بیشتر در نگاه اولیه میشود !
جالبه که بدانید اگر شما روپوش سفید متعلق به یک پزشک را بپوشید، توانایی‌تان در توجه کردن به‌طور قابل توجهی افزایش می‌یابد، اما اگر روپوش سفیدی را که میدانید متعلق به یک نقاش است بر تن کنید، چنین اتفاقی نخواهد افتاد.
آدام گالینسکی و همکارانش در دانشکده مدیریت کالگ دانشگاه نورث‌وسترن که این تحقیق را انجام داده‌اند، این کشف را «اثر لباس بر فرآیند شناخت» نامیده‌اند. این تنها کافی نیست که شما روپوش دکتری را که به جالباسی آویزان است بپوشید، بلکه می‌بایست بدانید که این روپوش نشانگر چه چیزی است، در این مورد همه می‌دانند که پزشکان مواظب و بسیار دقیق هستند.
این نتایج از تحقیقات حوزه علمی روبه‌رشدی به نام «شناخت تجسمی» بدست آمده است. ما نه تنها با ذهن خود که با بدن خود هم فکر می‌کنیم. فرآیند فکر کردن مبتنی بر تجارب فیزیکی ماست و حالا مشخص شده که این تجارب شامل لباس‌هایی که می‌پوشیم نیز میشود.
شناخت تجسمی، تنها به لباس پوشیدن ختم نمی‌شود. برای مثال زمانی که ما در حال شستن دستانمان هستیم، از نظر روحی نیز پاک‌تر و صادق‌تر می‌شویم و قضاوت‌هایمان اخلاقی‌تر می‌شوند؛ یا وقتی که نوشیدنی گرمی در دست خود داشته باشیم، با دیگران گرم‌تر و صمیمی‌تر برخورد می‌کنیم.
مشهور است که نحوه لباس پوشیدن ما بر نوع قضاوتی که دیگران از شخصیت ما می‌کنند و همچنین بر آن‌چه ما در رابطه با خودمان احساس می‌کنیم، اثرگذار است. زنانی که هنگام مصاحبه گزینش لباس‌های مردانه‌تر یا رسمی‌تر می‌پوشند، احتمال استخدامشان بیشتر است و معلمانی که لباس‌های رسمی‌تری می‌پوشند، در مقایسه با معلمانی که لباس‌های غیررسمی‌تر می‌پوشند، باهوش‌تر به نظر می‌رسند.
اما سوال اساسی‌تر در اینجا این است که آیا نحوه لباس پوشیدن ما بر فعل و انفعالات روانی‌مان هم تاثیر می‌گذارد؟ آیا لباسی که می‌پوشیم نحوه نگرش ما را نسبت به دنیا تغییر می‌دهد؟ برای پاسخ به این سوال، محققان سه آزمایش انجام دادند که در آنها لباس‌های افراد از هم متفاوت نبود، اما نشانگر مشاغل مختلف بود و ماهیت شان از هم متفاوت بود:
در آزمایش اول، 58 دانشجوی دوره لیسانس انتخاب شدند و از آنها خواسته شد تا یا کت‌های سفید آزمایشگاه و یا لباس‌های معمولی بیرون را بپوشند. میزان توجه آنها بر اساس توانایی‌شان بر روی تشخیص ناسازگاری‌ها در زمانی که کلمه “قرمز” بر روی زمینه‌ای سبز رنگ نمایش داده می‌شد، مورد امتحان قرار گرفت. میزان خطای کسانی که روپوش سفید رنگ آزمایشگاه را پوشیده بودند، تقریبا نصف افرادی بود که لباس معمولی بر تن داشتند.
در آزمایش دوم، 74 دانش‌آموز به‌طور تصادفی انتخاب شدند تا یکی از این سه گزینه را انجام دهند: پوشیدن روپوش یک پزشک، پوشیدن روپوش یک نقاش و در آخر مشاهده روپوش یک پزشک. پس از آن میزان توجه آنها مورد آزمایش قرار گرفت. آنها می‌بایست به دو تصویر کنار هم که شباهت زیادی هم به یکدیگر داشتند، نگاه کرده و چهار تفاوت عمده آن دو را در کمترین زمان ممکن بر روی کاغذ می‌نوشتند.
آنهایی که روپوش سفید رنگ پزشکی را که عینا مشابه روپوش نقاشان بود به تن داشتند، تفاوت های بیشتری را پیدا کردند و بیشترین میزان توجه برایشان ثبت شد. گروهی که روپوش متعلق به نقاشان را پوشیده بودند و یا تنها روپوش پزشکی را مشاهده کرده بودند، تفاوت های کمتری را نسبت به گروه اول مشاهده کردند.
آزمایش سوم، این اثر را تمام و کمال مورد بررسی قرار داد. این آزمایش به دنبال یافتن پاسخی این پرسش بود که آیا تنها مشاهده یک شی، مانند یک روپوش میتواند به سادگی رفتار ما را تحت‌الشعاع قرار دهد؟ سه گروه ذکر شده در آزمایش قبلی، برای مدت زمان طولانی در مقابل میزی قرار گرفتند و از آنها خواسته شد تا انشایی در مورد آن‌چه راجع به کت‌ها فکر می‌کنند، بنویسند. سپس میزان توجه آنها مورد آزمایش قرار گرفت.
مجددا، گروهی که روپوش پزشکی را به تن کرده بودند، بیشترین میزان دقت و توجه را از خود نشان دادند. محققان می‌گویند که شما باید حتما روپوش را پوشیده و آن‌را روی پوست خود احساس کنید تا روی فعل و انفعالات روان‌تان اثر بگذارد.
لباس‌ها ذهن و جسم فرد را تحت تاثیر قرار داده و وی را در حالت روانی دیگری قرار می‌دهند. اما آیا این پدیده در مورد لباس‌های فرمی که هر روز می‌پوشیم هم صدق می‌کند یا به آن شناخت عادت کرده و دیگر در هنگام پوشیدن آن لباس تغییری در روانمان احساس نمی‌کنیم؟ آیا اثر «شناخت تجسمی» از بین می‌رود؟ اینها پرسش هایی هستند که محققان هنوز پاسخی برای آنها نیافته‌اند.
محیط های درمانی محیط های آلوده ای هستند. اگر روپوش پزشکی یا روپوش پرستاری می پوشید یادتان باشد که این لباس همیشه باید شستشو داده شود. شاید این لباس در ظاهر کثیف و لکه دار نباشد اما حتما می دانید که لک تنها نشانه ی آلودگی نیست و آلودگی می تواند در لباسی که ظاهرا تمیز به نظر می رسد هم وجود داشته باشد
همه چیز درباره روپوش پزشکی
در صنعت بهداشت و درمان، روپوش از اهمیت بالایی برخوردار است. این لباس کارمندان و کادر درمان را از برخورد مستقیم با مواد مضر و خطر زا مصون می دارد. در این نوشته از روپوش پزشکی و فایده های استفاده از آن بیشتر خواهیم گفت. همراه ما بمانید.
هنوز هم تعداد زیادی از پزشکان، پوشیدن روپوش سفید را به هر رنگ دیگری ترجیح می دهند. دلیل آنست که این رنگ ( رنگ سفید) حسی از اعتماد و مهربانی را در بیماران زنده می کند. در حال حاضر بیش از 100 سال است که رنگ سفید رنگ شاخص لباس پزشکان بوده و ایجادگر اولین تصویر ذهنی ما از پزشکان می باشد. به عنوان مثال اگر به یک کودک بگویید پزشکی را نقاشی کند به احتمال 99 درصد کودک لباس پزشک را سفید خواهد کشید. چون سفید رنگ روپوش پزشکی است.
همچنین بیماران انتظار دارند تا در مطب پزشکان، در بیمارستان ها، در کلینیک ها و مراکز درمانی توسط فردی که لباس سفید پوشیده است درمان شوند. لباس سفید تصویری از بهداشت و پاکیزگی را در ذهن آنها ایجاد می کند.
اما با وجود تمامی این تفاسیر گفته شده که قبل از اواخر قرن نوزدهم، پزشکان لباس سفید نمی پوشیدند، آنها لباس های رسمی و روزانه خودشان را بر تن می کردند و برای جلوگیری از کثیف شدن آن، مواضعی که ممکن بود بیشتر در معرض آلودگی قرار بگیرد را با چیزی می پوشاندند. به عنوان مثال استفاده از سردست برای جلوگیری از آلوده شده سر آستین رایج بود. از اینرو چیزی تحت عنوان روپوش پزشکی یا روپوش پرستاری در آن زمان همه گیر نبود.
حتی شاید برایتان جالب باشد بدانید که پیش از آن یعنی در قرن 18 میلادی پزشکان لباس مشکی می پوشیدند. آنها به دلیل رسمی بودن رنگ مشکی از آن استفاده می کردند. گفتنی است که در آن زمان تعاملات پزشکی مسئله ای جدی و رسمی تلقی می شد.
در واقع رنگ مشکی در آن زمان تنها به پزشکان تعلق نداشت و تمامی مشاغل رسمی از لباس هایی با رنگ تیره استفاده می کردند. به عنوان مثال روحانیون، معلمان، معماران و… نیز لباس هایی با رنگ مشکی می پوشیدند.
حتی شاید برایتان جالب باشد بدانید که تا اواخر قرن نوزدهم، استفاده از خدمات علم پزشکی معمولا آخرین راه حل و اغلب پیش درآمدی برای مرگ بود. چون ملاقات با پزشک به ندرت برای بیمار مفید واقع می شد. همین مساله باعث شده بود که در آن زمان علم پزشکی علمی بی فایده و اغلب فریب کارانه لحاظ شود.
اما در دوران معاصر و تقریبا از شروع قرن بیستم، پزشکی چهره دیگری را به خودش گرفت. پزشکی تبدیل به یک علم بشر دوستانه شد که قرار بود با پاکیزگی و تمیزی سرشته شده باشد و پاکیزگی و تمیزی رنگ روشن دارد. از اینرو بیمارستان‌ها تخت‌های خود را با ملحفه‌های سفید تمیز تجهیز کردند، پرستاران کلاه‌های سفید بر سر گذاشتند، و پزشکان روپوش پزشکی به رنگ سفید پوشیدند تا اعتماد مردم به آنها و مهارت‌شان جلب گردد.
گفتنی است که هیچ کس به طور دقیق نمی داند که اولین روپوش پزشکی از کجا آمد و یا چه کسی طراح آن بود. اما واضح است که لباس سفید، ( روپوش پزشکی و روپوش پرستاری ) با به تصویر کشیدن دکتر و پرستار به عنوان منبع پاکی و اقتدار مترادف است و این لباس خاطر جمعی خاصی در بیماران زنده می کند. این تصویری است که از شروع دوران معاصر آغاز و همچنان زنده است.
در حال حاضر روپوش های پزشکی در طرح ها و رنگ های مختلف و متنوعی وجود دارند. سبز، آبی، خاکستری، قرمز، نارنجی و… انواع رنگ های روپوش پزشکی هستند.
چرا پزشکان از روپوش سبز و آبی استفاده می کنند؟
این موضوع از یک دلیل روانشناسانه پیروی می کند. رنگ های سبز و آبی، قرمزی خون را خنثی می کنند و آن را به رنگ تیره در می آورند و این در حالی است که رنگ قرمز بر روی روپوش سفید جلوه ی بدی دارد و فکر کنید که بیماران مجبور باشد هر روز قرمزی خون را بر روی یونیفرم پزشکان ببینند.
جنس روپوش پزشکی از چیست؟
این لباس غالبا از جنس پلی استر و پنبه می باشد. گفتنی است که روپوش پزشکی، ( روپوش پزشکی زنانه و روپوش پزشکی مردانه) باید مقاوم و راحت باشد و به راحتی اتو بشود. همچنین جنس آن باید به گونه ای باشد که قابل شستشو بوده و به راحتی ضدعفونی گردد.
چه پارچه هایی برای تهیه روپوش وجود دارد؟
تترون: تترون پارچه ای محبوب و بسیار به صرفه است. گفتنی است که تترون در دو نوع نازک و ضخیم در بازار به فروش می رسد. تترون مرغوب تراکم بالاتری دارد و ضخیم تر است. اما اگر می خواهید روپوش تان سبک باشد بهتر است از تترون نازک استفاده نماید.
ترگال:
روپوش پزشکی را می توان با پارچه ترگال دوخت. این پارچه در دو نوع ساده و کجراه وجود دارد. این پارچه برای دوخت نوع های مختلف لباس بیمارستانی مناسب است.
گفتنی است که ویسکوز، اسپان و فلامنت پارچه های دیگری هستند که می توان با آنها روپوش دوخت.
برای خرید روپوش پزشکی و لباس کار بیمارستانی به آدرس زیر مراجعه کنید :
https://dookhteyadegar.com/product-category/%d9%84%d8%a8%d8%a7%d8%b3-%d9%be%d8%b2%d8%b4%da%a9%db%8c-%d9%88-%d9%be%d8%b1%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d8%b1%db%8c/
چه راهکاری برای جلوگیری از چروک شدن روپوش سفید، سبز یا آبی پیشنهاد می شود؟
همانطور که گفتیم روپوش را با متریال پلی استر یا پنبه تهیه می کنند. این متریال خیلی زود چروک می شود. بنابراین بهتر است در زمان اتو زدن از کمی آب استفاده کنید. اتوی بخار یکی از بهترین وسایلی است که شما برای اتو زدن روپوش میتوانید از آن بهره ببرید. همچنین اتو کردن آن زمانی که هنوز خیس و نم دار است نیز یکی از بهترین توصیات برای انجام این کار است.
تاریخچه پوشیدن روپوش پزشکی آبی و سبز
گفتیم که با شروع دوران معاصر رنگ روپوش پزشکی از تیره به رنگ روشن تغییر کرد. بعد از آن رنگ های دیگری هم وارد میدان شدند. چند تن از پزشکان شروع به استفاده از رنگ های متنوع تر مانند سبز کردند. استدلال آنها این بود که رنگ سبز برای چشم راحتی ایجاد می کند. در واقع رنگ سبز به این دلیل محبوب شد که به دید پزشکان در اتاق عمل کمک ویژه ای می کرد.
استفاده کردن از رنگ سبز در اتاق عمل چه توجیه منطقی دارد؟ رنگ سبز به دو دلیل می تواند به پزشکان کمک کند که بهتر ببینند.
دلیل اول: نگاه کردن به رنگ آبی یا سبز می تواند به بینایی پزشک کمک ویژه ای کند. به عنوان مثال رنگ قرمز در چرخه رنگی در سوی مخالف رنگ سبز یا آبی قرار می گیرد، لذا رنگ قرمز در کنار رنگ های سبز و آبی می تواند جلوه بهتری را از خود به نمایش بگذارد. این تمایز رنگی سبب می شود تا دید پزشک در اتاق جراحی قوی تر و شارپ تر باشد.
جان ورنر، (روانشناسی که در دانشگاه کالیفرنیا راجع به بینایی مطالعه می کند) معتقد است که رنگ سبز می تواند چشمان فرد را نسبت به آیتم های قرمز رنگ حساس تر نگه دارد. و چه بسا که همین مورد دقت پزشک در اتاق جراحی را بیشتر کند.
دلیل دوم: زمانی که تمرکز پزشک بر روی رنگ قرمز است، (در اینجا منظور از رنگ قرمز بافت های بدن هستند) این رنگ می تواند توهماتی را بر روی سطح سفید ایجاد کند. از اینرو اگر روپوش پزشکی سفید رنگ باشد درصد ایجاد این توهمات بیشتر خواهد بود. و این در حالی است که ایجاد این لکه ها و توهمات بر روی رنگ های دیگر به مراتب کمتر است. شما خود می توانید این فرضیه را امتحان کنید. (ابتدا به جسم قرمز رنگ نگاه بیندازید و سپس نگاهتان را بر روی سطح سفید منحرف کنید. )
وجود این دو دلیل سبب می شود تا پزشکان پوشیدن روپوش سبز و آبی را به پوشیدن روپوش با هر رنگ دیگری ترجیح دهند.
روپوش پزشکی را از کجا می شود تهیه کرد؟
چگونه باید از روپوش پزشکی نگهداری کرد؟
چنانچه این روپوش رنگ سفید داشته باشد نگهداری از آن به مراتب به دقت بیشتری نیاز دارد. چرا که آلودگی و لکه راحت تر بر روی رنگ سفید می نشینند و همچنین ماندگاری آنها بر روی رنگ سفید بیشتر است. گفتنی است که روپوش های سبز و آبی نیز به مراقبت نیاز دارند. در صورت عدم رعایت نظافت، روپوش به راحتی لک شده و همانطور که میدانید پوشیدن لباس کثیف در محیط درمانی به هیچ عنوان جلوه خوبی ندارد. چرا که هیچ فردی دوست ندارد بیمار کسی باشد که خود بهداشت را رعایت نمی کند. پس به عنوان کادر درمان بایستی در رعایت نظافت کوشا باشید. در همین زمینه بد نیست بدانید که رعایت نظافت روپوش، میتواند عمر آن را چندین برابر کند.
برای تمیز نگه داشتن روپوش پزشکی باید چه مواردی را به دقت مورد توجه قرار داد؟
1 روپوش پزشکی شما همیشه باید شستشو داده شود.
محیط های درمانی محیط های آلوده ای هستند. اگر روپوش پزشکی یا روپوش پرستاری می پوشید یادتان باشد که این لباس همیشه باید شستشو داده شود. شاید این لباس در ظاهر کثیف و لکه دار نباشد اما حتما می دانید که لک تنها نشانه ی آلودگی نیست و آلودگی می تواند در لباسی که ظاهرا تمیز به نظر می رسد هم وجود داشته باشد. پس بهتر است یک روز درمیان روپوش را بشویید و نظافت را تا جای ممکن رعایت کنید. اگر فکر می کنید این کار برایتان زمان بر است و باعث زحمت تان می شود، می توانید به جای یک روپوش پزشکی، 2 الی 3 روپوش داشته باشید و در فواصل مختلف از آنها استفاده کنید. این کار باعث می شود تا بتوانید بیشتر در زمان صرفه جویی کنید.
شستشو
چگونه روپوش پزشکی را بشوییم؟
1 بهتر است این روپوش را یک روز درمیان بشویید. پودر لباس شویی بهترین وسیله برای شستشوی روپوش پزشکی می باشد. پودر لباس شویی باعث می شود تا روپوش رنگ سفیدش را از دست ندهد. و همیشه تمیز و نظیف بنظر برسد. هیچ وقت روپوش پزشکی را همراه با لباس های دیگر نشویید. این کار به هیچ عنوان جایز نیست چرا که روپوش لباسی است که می تواند آلودگی زیادی به همراه داشته باشد، در کنار قرار دادن آن با سایر لباس ها باعث می شود تا آلودگی منتشر شود.
2 با استفاده از آب داغ لباس تان را بشویید. پزشکان، پرستاران و به طور کلی کادر درمان همیشه با کیس های حاد، بیماری های قابل انتقال و میکروب و ویروس و انگل و… در ارتباط هستند. از اینرو در هنگام شستشو استفاده کردن از آب داغ توصیه می شود چرا که آب داغ به شیوه بهتر و بهینه تر آلودگی را از بین می برد.
در کنار آب داغ می توانید از انواع شوینده ها هم استفاده کنید. منتهی شما باید به شوینده اجازه دهید تا اثرش را بگذارد. بهتر است شوینده را بر روی موضع مورد نظر قرار داده و دست کم 15 دقیقه به آن فرصت دهید. تنها در صورتی لباس را آبکشی کنید که نسبت به حذف لکه مورد نظر مطمئن شده باشید. اگر لکه همچنان بر روی لباس باقی مانده بود بهتر است تا اقدامات را از سر بگیرید.
3 استفاده از نور خورشید لازم است. از اینرو بعد از شستشو سعی کنید لباس تان را در هوای آزاد و در زیر تابش مستقیم نور خورشید قرار دهید. نور خورشید نیز می تواند آلودگی لباس را از بین ببرد. همچنین اگر رنگ روپوش شما سفید است، نور خورشید می تواند در بهتر به نظر آمدن رنگ سفید کمک کند. پس روپوش سفیدتان را همیشه در زیر نور خورشید بگذارید.
مراقبت از روپوش
اگر در آزمایشگاه فعالیت می کنید، لازم است تا بیشتر مراقب باشید. همچنین گفتنی است که اگر نمونه بر روی لباس تان ریخت، آن را سریعا از تن خارج کرده و با مواد شوینده خوب بشویید. و سپس در هوای آزاد پهن کنید.
اگر روپوش پزشکی خونی شد برای از بین بردن لکه خون چه اقداماتی را می توان انجام داد؟
ایجاد لکه خون بر روی روپوش سفید، سبز یا آبی می تواند عنوان یکی از بزرگترین معضلات در همین باره را از آن خود نماید. اما این مشکل قابل حل است. برای از بین بردن لکه قرمز خون بهتر است ابتدا روپوش را در آب سرد بخیسانید. به هیچ عنوان آب داغ بر روی آن نریزید. چرا که آب داغ نه تنها لکه ها را از بین نمی برد که حتی آنها را ثابت می کند. لازم به ذکر است که هر گاه لکه خون بر روی لباس ریخت، کافی است تا آن را زیر شیر آب سرد گرفته و با شوینده مناسب به از بین بردن آنها اقدام کنید. بهتر است ماده شوینده را بر روی لکه قرار داده و بگذارید تا چند دقیقه ماده بر روی لکه بماند. فرصت دادن به ماده شوینده بر اساس نوع پارچه متغیر است. چنانچه پارچه ضخیم باشد باید فرصت بیشتری را به آن داد و طبعا پارچه های نازک به چنین فرصتی نیاز ندارند.
لکه های ناشی از استفراغ و مدفوع
گاهی پیش می آید که لکه روی روپوش پزشکی حاصل از خون نباشد. لکه ناشی از ادرار، مدفوع و استفراغ را باید با آب سرد برطرف نمود. البته اگر ماده جامدی بر روی لباس باقی مانده است به هیچ عنوان با مالش به از بین بردن آن اقدام نکنید. بهتر است از یک وسیله مانند کاردک یا قاشق استفاده کنید. ماده جامد را برداشته و سپس روپوش پزشکی را درون آب سرد قرار دهید. میتوانید برای از بین بردن لکه از مواد شوینده نیز استفاده کنید. اگر لباس بوی بد به خودش گرفته آن را در محلول جوش شیرین بخیسانید. جوش شیرین در از بین بردن بوی بد و نامطبوع مفید است.
لکه ناشی از پماد
پماد یک لکه با پایه چرب است. به این لکه، لکه مبتنی بر روغن می گویند. لکه های مبتنی بر روغن را با آب گرم از بین می برند. اگر ماده جامدی بر روی روپوش پزشکی قرار دارد آن را به هیچ عنوان نمالید، ماده جامد را با کمک کاردک یا قاشق حذف کنید. سپس کمی ماده شوینده بر روی لباس بگذارید و اجازه دهید تا ماده شوینده کمی بر موضع مورد نظر باقی بماند. سپس لباس را با آب گرم و داغ شستشو دهید.
چگونه می توان در منزل از روپوش پزشکی مراقبت کرد؟
به هیچ عنوان روپوش پزشکی را بر روی زمین، روی مبل و در کمد میان سایر لباس های قرار ندهید. به دلیل ملاحظاتی که قبل تر گفتیم، روپوش پزشکی می تواند بطور بالقوه حامل ویروس و باکتری باشد. از اینرو در محیط خانه در یک نایلون از آن نگهداری کنید.
همچنین لازم به ذکر است که پزشکان و کادر درمان باید توجه داشته باشند که در زمان معاینه یا ویزیت بیماران، تا جای امکان مانع برخورد بیمار با روپوش شوند. به عنوان مثال دندانپزشکان در حین کار می توانند از آستینک استفاده کنند. آستینک مانع برخورد روپوش با باکتری ها و ویروس های دهانی می شود.
الزام استفاده از روپوش پزشکی
هر محیط لباس مخصوص به خودش را می طلبد. محیط های درمانی از این قاعده مستثنی نیستند. رعایت یونیفرم به فضا نظم می بخشد و همچنین باعث تمایز افراد از یکدیگر می شود. به عنوان مثال اگر برای کار درمانی به آزمایشگاه مراجعه کرده باشید، حتما متوجه شدید که کادر درمان آنجا روپوش پرستاری یا پزشکی به تن دارند. با این لباس شما می دانید که برای ارائه نمونه خون فقط باید با این افراد سروکار داشته باشید و سوالات احتمالی خودتان را فقط باید از این افراد بپرسید. بطور کلی پوشیدن لباس مخصوص در محیط مخصوص افراد را از سردرگمی نجات می دهد.
قبل تر هم گفتیم که رنگ اکثر روپوش های پرستاری و پزشکی روشن است. این قضیه از یک منطق خاص پیروی می کند. الزام رنگ روشن در واقع بدین خاطر است تا افراد بهداشت و نظافت را رعایت کنند. رعایت بهداشت و وجود تمیزی در محیط جلوه بصری مناسب را برای محیط های درمانی فراهم می کند.
روپوش پزشکی مردانه از نظر شکل و فرم اختلاف زیادی با روپوش زنانه ندارد. در واقع این لباس به یک فرم برای زنان و مردان دوخته میشود و تفاوتی از این نظر برای آنها وجود ندارد.